Pierwszy pupil

Najczęściej nowymi domownikami zostają zwierzęta młode. Kocięta i szczenięta powinny być odłączane od matki dopiero po ukończeniu 8 tygodnia życia, lepiej jest jeżeli są z matką nawet 10-11 tygodni. Zbyt wczesne odłączenie od matki może mieć negatywne skutki w przyszłości (chodzi głównie o tzw. socjalizację czyli umiejętność życia w stadzie).

Z młodym zwierzątkiem należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza weterynarii na przeprowadzenie ogólnej kontroli, odrobaczenie i zaszczepienie. Jeżeli kociak lub szczeniak miał już te zabiegi wykonane u hodowcy, musi to być wpisane do książeczki zdrowia i poświadczone przez lekarza weterynarii, który czynności te przeprowadził
(wprawdzie ludziom trzeba wierzyć, ale co napisane, to napisane). Należy jeszcze zwrócić uwagę czy wpisane są dane zwierzęcia takie jak data urodzenia. W przeciwnym razie, dla dobra pupila, należy odrobaczenie i szczepienie wykonać jeszcze raz.

Należy również dowiedzieć się od hodowcy co szczeniak/kociak jadł dotychczas (tacy prawdziwi hodowcy dają w "wyprawce" karmę na kilka dni aby oprócz stresu oddzielenia od matki i nowego otoczenia nie doszedł stres zmiany karmy, co napewno skończy się biegunką.

Normalne jest, że w pierwszych dniach pobytu w nowym domu zwierzę jest smutne i jakby przestraszone. Przecież zostało zabrane od matki i gromadki sióstr i braci do obcego miejsca, w którym są sami "wielcy". Prawidłowo zsocjalizowane zwierzaki aklimatyzują się jednak bardzo szybko i "odnajdują" się w nowej rzeczywistości.
Psy lub koty, które trafiły do nowego domu w starszym wieku szybko się aklimatyzują i od razu starają się zająć w tym nowym "stadzie" jak najwyższą pozycję. W zależności od umiejętności i charakteru nowych właścicieli przystosowywanie zajmuje różny okres czasu.

Wszystkie artykuły: